مراسم رقص چوب یا چوب ‌بازی از رقص‌ های پرتحرک است که بیشتر حالات و اطوار آن، بر جنبه‌ های حماسی، رزمی و شمشیربازی شباهت دارد و در تمامی شهرهای خراسان جنوبی و در بسیاری از مناطق شرق و جنوب شرقی ایران در بین ساکنان خراسان و سیستان با تفاوت هایی مرسوم بوده و اجرا می ‌شود. رایج ترین رقص چوب شکل گروهی آن است که گاهی دو و گاهی تعداد زیادی از افراد با نظم خاصی همراه با ساز محلی که در آغاز آرام بوده و به مرور ریتم تند می گیرد، آن را اجرا می کنند. اجراکنندگان، هر یک دو قطعه چوب کوتاه و مقاوم به دست گرفته و با هر ضرب ساز، دو قدم به جلو و یک قدم به عقب برمی دارند و چوب ها را به شکل ضربدر به هم می کوبند و پس از آن با جهشی ناگهانی و سریع چرخی کامل می زنند. فرد مقابل نیز با تکرار این عمل چوب را به شکل همبُر (متقاطع) به چوپ رقصنده ی مقابل می کوبد و رقص به تدریج سرعت می گیرد. همراهی صدای سازهای محلی دهل، سُرنا، دایره و نی از آغاز تا پایان رقص همراه با صدای برخورد چوب ‌ها و صدای دست و هیاهوی تماشاگران همراه با پوشش و لباس محلی سفید رنگ هیجان و تحرّک بسیاری به این رقص زیبا می دهد.